FAUNA - STRONA GŁÓWNA

Żubr (Bison bonasus)

Wygląd: Głowa żubra jest stosunkowo duża i ciężka o szerokim i wypukłym czole, oczy małe, krótkie rogi skierowane do góry i zagięte do środka. Szyja żubra jest gruba, krótka z wyraźnym podgardlem. Przód tułowia wygląda na bardzo potężny na skutek silnie rozwiniętego kłębu i porastającej go kasztanowo-brunatnej sierści, która w zimie jest ciemniejsza niż latem. Sierść w dolnej części głowy, przodu i szyi jest długa, na głowie, karku i kłębie występuje grzywa złożona z włosów ościstych.

Pokarm: Pokarmem żubra są zioła, trawy, liście krzewów, pąki i kora drzew (zwłaszcza brzóz), chętnie zjadają też żołędzie. Według badań przeprowadzanych na terenie Białowieskiego Parku Narodowego około 80% pożywienia stanowią rośliny zielne (zimą są dokarmiane sianem). Dorosły żubr zjada od 40 do 60 kg paszy na dobę. Żerowanie zajmuje mu 50-80% czasu od wschodu do zachodu Słońca.

Występowanie: Lasy mieszane z podmokłymi polanami. Na świecie żyje obecnie około 3 tys. żubrów, z czego 1200 należy do linii białowiesko-nizinnej. W Polsce żyje około 800 żubrów, z czego 169 mieszkających w Bieszczadach to żubry białowiesko-kaukaskie, reszta to żubry białowiesko-nizinne. Prawie połowa polskich żubrów zamieszkuje w Puszczy Białowieskiej. Poza tym żubry można spotkać w Puszczy Boreckiej – 72 sztuki, w Puszczy Knyszyńskiej – 26 sztuk, nadleśnictwie Wałcz – 28 sztuk. W zamkniętych hodowlach w Polsce żyje 150 żubrów, z czego 33 w ogrodach zoologicznych.

Żubr został opisany naukowo przez Karola Linneusza jako Bos bonasus. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Bison razem z północnoamerykańskim bizonem (Bison bison). Występuje w Pols

 powrót

widoczek.nets.pl    2008.08.16

TWORYLNE - to nieistniejąca wieś w Bieszczadach. Powstała w 1456 roku. Tworylne uważane jest za najpiękniejszą bieszczadzką dolinę.W 1980 r. wieś liczyła 660 mieszkańców.

BENIOWA - nieistniejąca wieś, powsatała w ok. 1537 roku.Do Beniowej można dojść znakowaną ścieżką z Bukowca. Ścieżka kończy się przy umownych źródłach Sanu.

SIANKI - nieistniejąca już na terenie Polski miejscowość. Pierwsze wzmianki o Siankach pochodzą z 1580 roku.W 1921 roku Sianki zamieszkiwało 788 osób

RUSKIE - wieś powstała przed 1580 rokiem. W czerwcu 1946 Ruskie zostało całkowicie wysiedlone na tereny ZSRR

JAWORNIK - to dawna wieś. Drogę do Jawornika mozna znaleźć pomiędzy Rzepedzią a Komańczą. Nazwę swą Jawornik zawdzięcza drzewu jawor

SOKOLE - Sokole leży sobie nad Zatoką Victoriniego. Założona przed 1526 r.W 1921 r. liczyła 49 domów i 338 mieszkańców

PANISZCZÓW - Oszczędzony przez wojnę, nie spalony przez nikogo, zniknął – bo zniknęła do niego droga. Wieś licząca 120 domów. Powstanie sztucznego jeziora Solińskiego odcięło dosłownie wieś od reszty świata.

ROSOLIN - nieistniejąca obecnie wieś.We wsi istniała drewniana cerkiew pw. św. Onufrego, zbudowana w 1750. Jako przykład bojkowskiej architektury sakralnej została przeniesiona do Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

KRYWE - nieistniejąca już wieś w Polsce. Wieś została lokowana w 1502 roku.Po II wojnie światowej wieś uległa całkowitemu zniszczeniu i wysiedleniu. Całą wieś wysiedlono na Ziemie Zachodnie dopiero wiosną 1947 roku podczas akcji "Wisła". W kilka godzin zabrano wszystkich ludzi i po ich wyjściu wszystkie zabudowania oprócz cerkwi podpalono. Akcję przeprowadził oddział Ludowego Wojska Polskiego.

HULSKIE – nieistniejąca już wieś. ieś lokowana na prawie wołoskim ok. 1560 roku przez ród Kmitów.W roku 1946 w ramach "akcji żniwnej" wieś została kompletnie spalona przez bandę UPA sotnia Bira a ludność miejscowa przesiedlona w ramach wymiany ludności na radziecką Ukrainę.

CARYŃSKIE – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska nad potokiem Caryńskim i na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego.