WIDOCZEK    BIESZCZADY     FAUNA     TATRY     GALERIE     CERKWIE     ROWER     SZELMA    PANORAMY    R. WIDOCZEK      BUDZIWOJSKA.PL

 

f o t o g a l e r i a

 

"Jak gołębie lecące Jak łabędzie po jeziorze płynące Falą łodzie bujane Mały człowiek w kołysce się śmieje "

Bieszczady Solina Tarnica Widoczek

Strona Główna

Bieszczadzkie szlaki - Bieszczady, Zdjecia, Slowacja, Ukraina, Beskidy, podkarpacie, Las, Wiosna, Galeria, Dobre Widoczki

  Eskulapa
  Niedźwiedź Brunatny
  Wilk
  Żbik
  Ryś
  Lis
  Żubr
  Jeleń
  Jaszczurka Zwinka
  Bóbr

 FAUNA - STRONA GŁÓWNA

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna

 

Wilk (Canis lupus) – gatunek ssaków z rodziny psowatych, rzędu drapieżnych.



  Wilk zamieszkuje lasy, równiny, tereny bagienne oraz góry. Potrzebuje, jako gatunek o skłonnościach terytorialnych, dużych przestrzeni. Zwykle terytorium zajmowane przez watahę to 100 km² , ale wielkość ta zależy od dostępności pokarmu i terenu.Wilk szary zamieszkuje Azję oraz północne tereny Europy i Ameryki Północnej.

Zachowanie w stadzie: Stado wilków (wataha) składa się z od kilku do 20 osobników. Dowodzi nim najsilniejsza para (tzw. para alfa – basior i wadera), która jako jedyna ma prawo się rozmnażać. Resztę watahy tworzą zwykle osobniki z nimi spokrewnione. Każdy wilk w stadzie ma ściśle określone miejsce, wyznaczające m.in. kolejność jedzenia zdobyczy. Zależności te podkreślane są przez rozbudowany system gestów dominacji (m.in. podniesiony ogon i uszy) i poddaństwa (np. skulony ogon, kładzenie się na grzbiecie). Poza hierarchią znajdują się młode, którymi opiekuje się cała wataha. Młode samce po osiągnięciu dojrzałości czasem są przepędzane przez parę alfa, by nie zagrażały ich dominacji.

Wielkość:

  • Wysokość: samiec 70 – 85 cm, samica 60 – 75 cm niekiedy do 90 cm
  • Długość ciała: samiec 97 – 124 cm, samica 100 – 120 cm niekiedy do 150 cm
  • Długość ogona: 30 – 50 cm
  • Waga: samiec 45 – 60 kg, samica 30 – 50 kg niekiedy do 80 kg

Długość wilczego tropu wynosi 10 – 13,7 cm, przy szerokości 8 – 9 cm. Przednie nogi są wbite w stosunkowo wysoką i wąską klatkę piersiową. Łokcie skierowane są do wewnątrz, a stopy na zewnątrz, co daje możliwość stawiania nóg leżących po tej samej stronie ciała w jednej linii. Wymiary tylnej łapy są o 1 – 2 cm mniejsze.

ślady  wilka:

Ślady wilka

 Polowanie:

Polowanie parami lub watahami rozpoczyna się zwykle o zmierzchu i może trwać całą noc. Watahy stosują rozmaite techniki polowań, w zależności od terenu i rodzaju ofiary, wszystkie jednak opierają się na tym samym schemacie:

  1. Wilki tropiciele lokalizują zdobycz i donoszą o tym stadu.
  2. Wilki naganiacze płoszą obserwowane stado. Następnie 2 – 3 osobniki wybierają ofiarę i zaganiają w kierunku reszty watahy.
  3. Wataha zastępuje drogę zmęczonemu zwierzęciu i atakiem kończy polowanie.

powrót

widoczek.nets.pl    2008.08.16

Radio Widoczek - Bieszczadzkie Radio

 

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna

Szerszeń europejski
Buduje gniazda z drewna przeżutego ze śliną (podobnie jak inne osy), gniazdo szerszeni można znaleźć w norach, dziuplach, opuszczonych ulach, czasem na wolnym powietrzu, lecz w miejscach osłoniętych (np. pod okapem dachu). Żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew.

szerszeń


Wczesną wiosną samice przystępują do budowy gniazda. W tym celu wykorzystują masę papierową, wytworzoną przez nie z cząsteczek próchniejącego drewna i śliny.Po uformowaniu kilku pierwszych komórek samica składa do nich jaja. 

Jad szerszeni jest porównywalny z jadem pszczół i os, zawiera jednak nieznacznie większą dawkę toksyn. Szerszenie nie są groźniejsze od mniejszych os, a doniesienia o kilku użądleniach zabijających dorosłych ludzi są zazwyczaj grubo przesadzone (oczywiście, jeśli nie występuje reakcja alergiczna). Użądlenie szerszenia jest boleśniejsze od użądleń pszczół, czy os z powodu większego i głębiej penetrującego żądła oraz około 5% zawartości acetylocholiny w jadzie, powodującej silne pieczenie rany. Pszczoły używają jadu do odganiania ssaków nawet tak dużych jak borsuki i niedźwiedzie od zapasów miodu zgromadzonych w ulu, szerszenie używają jadu do polowania na owady, a więc ich jad może być znacznie słabszy, jeden szerszeń potrafi wstrzyknąć mniej niż 0,2 mg jadu za każdym użądleniem. Statystyki wykazują, że dawka śmiertelna jadu szerszeni to od 10[1] do 90 mg[2] jadu na każdy kilogram ciała, a więc potrzeba przeciętnie kilkuset użądleń, aby zabić człowieka, ponieważ jednak tylko około 1/10 roju (liczącego zazwyczaj kilkaset owadów) atakuje i żądli, liczba ta w praktyce zostaje bardzo rzadko osiągnięta. Zazwyczaj szerszenie są mniej agresywne od os i trudniej je sprowokować do ataku.

 
 
 
 

Radio Widoczek

 

m i n i  galeria