FAUNA - STRONA GŁÓWNA

JASZCZURKA ZWINKA

Jaszczurka zwinka jest najpopularniejszą z naszych krajowych jaszczuerk.

Osiąga długość do ponad 20 cm. Na brązowym grzbiecie i bokach widzimy trzy rzędy durzych, ciemnych plam, z których każda w środku jest jaśniejsza. Osobniki obu płci różnią się między sobą ubarwieniem brzuszka, który u samic jest jadnolicie szarokremowy, natomiast u samców szarozielonkawy w delikatne plamki. Ponado w okresie godowym, tj. w maju, u samców znikają plamy na grzbiecie i przybierająq one barwę trawiastozieloną. W tym czasie również występujące na wewnętrznych sronach ud gruczoły wonne wytwarzają substancje zapachowe ułatwiające wyszukiwanie i rozpoznawanie płci. Pod koniec maja i w czerwcu samice składają 6 - 14 jaj w wygrzebanych przez siebie w ziemi jamkach. Swieżo wylężone jaszczurki mają długość 5 - 6 cm i są ubarwione tak jak osobniki dorosłe.
                    
Występowanie: Jaszczurka zwinka zamieszkuje dobrze nasłonecznione trawiaste okolice o średniej wilgotności na terenie całego kraju, zarówno na nizinach jak i w rejonach górskich. Posiada w razie niebezpieczeństwa zdolność odrzucenia ogona, który jej odrasta. Zgodnie ze swą nazwą jest zwinna i szybka. Pożywienie jej stanowią przede wszystkim owady oraz ślimaki i dżdżownice. Występuje w całej środkowej Europie, w Polsce objęta jast całkowitą ochroną.

powrót

PIORUN – w meteorologii bardzo silne wyładowanie elektryczne w atmosferze powstające naturalnie, zwykle towarzyszące burzom. Piorunowi często towarzyszy grom dźwiękowy oraz zjawisko świetlne zwane błyskawicą. Może ono przybierać rozmaite kształty i rozciągłości, tworzyć linie proste lub rozgałęziać się do góry lub w dół.

Zasady ochrony przed piorunami

Nie wolno stawać pod samotnie rosnącymi drzewami.

Nie wolno stawać w pobliżu wysokich metalowych masztów, w które często uderza piorun ani w pobliżu linii elektroenergetycznych.

Osoba przebywająca na otwartej przestrzeni powinna znaleźć pomieszczenie, budynek, ziemiankę i schronić się w nim, z braku innej możliwości schronić się w zagłębieniu terenu, raczej nie kłaść się na ziemi (powinna dotykać do ziemi złączonymi stopami, ponieważ podczas uderzenia pioruna powstaje rozkład potencjału na powierzchni Ziemi (tzw. napięcie krokowe), odrzucić lub położyć na ziemi duże przedmioty metalowe przewodzące prąd.

Osoby znajdujące się w górach powinny niezwłocznie zejść ze szczytów i grani i ukryć się w zagłębieniach, jaskiniach czy wnękach. Bardzo dobrymi miejscami na schrony są wnętrza klatek, kratownic (w tym i masztów), ale nie wolno ich dotykać, w tym także samochody chronią przed piorunem, spełniają one funkcję klatki Faradaya.

Grupy osób pozostające na otwartej przestrzeni powinny się rozproszyć w odległości do kilkudziesięciu metrów, tak by na wypadek porażenia część grupy mogła udzielić pomocy porażonym.

m i n i  galeria