FAUNA - STRONA GŁÓWNA

WĄŻ ESKULAPA (Elaphe longissima)

rząd: łuskonośne
rodzina: węże właściwe
długość ciała: do 200 cm

Rzeczywiście niewiele z tego starożytnego ubóstwienia musiało przetrwać do naszych czasów, skoro wąż Eskulapa został prawie doszczętnie wytępiony przez bezmyślnych i żądnych sensacji turystów, a także pasterzy i drwali (mylących go z jadowitą żmiją, w Polsce również chronioną!) oraz przez pozbawionych najmniejszych skrupułów kolekcjonerów-amatorów (czyli miłośników zwierząt w niewoli). Wąż Eskulapa figuruje na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce, wpisano go także do Polskiej czerwonej księgi zwierząt, ponieważ jego obecny status jest w naszym kraju krytyczny. Zachował się on tylko na kilku stanowiskach o charakterze wyspowym, czyli na takich, pomiędzy którymi nie ma łączności (dzikie Bieszczady), pogórze i Beskid Sądecki). Jego stan liczebny nie przekracza dziś w Polsce 100-300 osobników!

Wąż Eskulapa nie posiada gruczołów jadowych. Swoje ofiary, którymi w pierwszym rzędzie są myszy i norniki (a z wielkim apetytem zjada również gady oraz pisklęta), dusi podwójnym skrętem potężnie umięśnionego ciała. Proceder ten ma miejsce zwykle podczas pogodnego, słonecznego dnia i odbywa się wyłącznie na ziemi. Wąż najpierw podpełza niepostrzeżenie do upatrzonej ofiary, a potem odgina ciało do tyłu i z ogromną siłą wyrzuca je do przodu - na ofiarę.

Eskulapa jest znany przede wszystkim z tego, że jest mistrzem wysokościowych wspinaczek. Forsowanie przeszkód w rodzaju owalnych pni, wiotkich gałązek, urwistych skał, czy też kamiennych ruin (starych zabudować w pobliżu których lubi przebywać) nie stanowi dlań żadnego problemu. Jest tak gibki i tak dobrze przystosowany, że radzi sobie nawet z pionowymi ścianami.

Gad ten zamieszkuje widne, prześwitujące lasy liściaste. Najlepiej zaś czuje się na suchym, wygrzanym podłożu i na zarośniętych, oblanych słońcem górskich stokach. Jest gatunkiem wybitnie ciepłolubnym - do tego stopnia, że w Polsce uznawany jest obecnie za pozostałość innej epoki, kiedy to średnia temperatura na terenie naszego kraju była wyższa, a klimat łagodniejszy.

Tradycja kulturalna
Eskulap (znany w Grecji jako Asklepios) był herosem, któremu oddawano cześć boską, bo leczył beznadziejnie chorych, a może nawet wskrzeszał umarłych. Jego metody terapeutyczne stanowiły połączenie nowoczesnej wiedzy lekarskiej i magii. Według wyobrażeń był to brodaty, majestatyczny mężczyzna, z płaską czarką i wężem owiniętym wokół laski.

powrót

Niedziela - 1 czerwiec 2008. Trasa do Roztok Górnych, przez Sanok Komańczę, Maniów Roztoki Górne. Tam idę Na Ruskie Sedlo (przejście turystyczne polsko-słowackie) i 16 km w głąb Słowacji. Jeziorka Duszatyńskie Część  pierwsza szlak ze wsi Duszatyn Część druga - same Jeziorka Duszatńskie To był 3 sierpień. Tomek z Beatą przyjechali kilka dni wcześniej. Poszedłem z nimi do Tworylnego. W drodze powrotnej trochę zmokłem :)  ale bywało gorzej ;)  Niedziela - 1 czerwiec 2008. Trasa do Roztok Górnych, przez Sanok Komańczę, Maniów Roztoki Górne. Tam idę Na Ruskie Sedlo (przejście turystyczne polsko-słowackie) i 16 km w głąb Słowacji  Niedziela - 25 maja 2008. Wybrałem się około 10:00 :) z Małgosią do Jawornika. Jawornik to nieistniejąca wieś w Bieszczadach pomiędzy Komańczą a Rzepedzią. Prawda jest taka że, część wsi jeszcze widnieje... nawet jest tabliczka "Jawornik", jednak to jest tylko część wsi a piękny horyzont i sad, oraz ruiny to tylko pozostałość po dawnych domach, chatach.  18 maj 2008. Pojechałem do Rajskiego na most w dawnej wsi Studenne. Jestem tutaj w tym roku trzeci raz :). Ogółem złapałem "bakcyla tworylnego" już rok temu, jesienią. Miało padać a nie padało. Nie poszedłem do Tworylnego, plany miałem różne i kosmate :D. Pochodziłem po moście, jest 4:30 i bardzo wczesny ranek, Niedziela 27 kwietnia. Wstałem o 23:50 w sobotę i o 3:00 pojechałem do Rajskiego na most łączący drogę pomiędzy Rajskim a Sękowcem. To wypad zaplanowany jeszcze zimą, Tworylne jest dla mnie wielką tajemnicą... chcę zobaczyć wszystkie ruiny które kiedyś przeoczyłem i tym razem udało się. W Tworylnym jest dużo podmokłych terenów, bobry budują duże zapory i są zwykle nie do przejścia. Czarna Góra będzie mi się źle kojarzyć, jednak trasa jest super. Można tędy dojść do Jabłonki lub Przysietnicy.  12 styczeń 2008. Tak zaczął się rok.