GEOLOGIA. Pod względem geologicznym wszystkie pasma Bieszczadów stanowią część tzw. Karpat fliszowych. Są zbudowane ze skał osadowych, głównie piaskowców, łupków i zlepieńców, powstałych na dnie morza, które istniało na tym terenie w górnej kredzie i paleogenie. Pod względem tektonicznym wyróżnia się na omawianym obszarze dwie płaszczowiny: dukielską i śląską. Granica między nimi przebiega u północnych podnóży pasma granicznego. Południowa część jednostki śląskiej, odpowiadająca Obniżeniu Śródbieszczadzkiemu, zwana jest strefą przeddukielską.

W jednostce dukielskiej najważniejszym materiałem grzbietotwórczym są tzw. piaskowce ciśniańskie, tworzące m.in. wychodnie skalne na szczycie Wielkiej Rawki. W obrębie płaszczowiny śląskiej dominują warstwy krośnieńskie, wśród których znaczenie grzbietotwórcze mają przede wszystkim odporne piaskowce otryckie. W partiach grzbietowych występują tu pojedynczo lub w zespołach skałki rezydualne (przede wszystkim w paśmie Bukowego Berda - Krzemienia - Rozsypańca), a w ich sąsiedztwie gołoborza. Największe znajdują się na południowych i południowo-zachodnich stokach Krzemienia i Tarnicy, na wysokości 1200-1300 m.