KONTAKT

w i d o c z e k . n e t s . p l

Bąk (Tabanidae)  rodzina owadów z rzędu muchówek. Dotychczas opisano ponad 3 tys. gatunków z czego w Polsce ok. 50. Przedstawiciele tej rodziny to owady na ogół dość duże, mierzące ok. 3 cm długości o krępej budowie ciała z charakterystyczną wypukłą głową. Oczy są duże, lśniące i kolorowo ubarwione. Skrzydła szerokie i duże. W połowie maja polskie bąkowate pojawiają się na polach i od razu rozpoczynają gody. Samice po kopulacji poszukują żywiciela, którym jest duży ssak, aby odżywiać się jego krwią niezbędną do rozwoju jajników (samce żywią się g³ównie sokami roślin). Swoich żywicieli odnajdują za pomocą wzroku. Preferują zwierzęta ubarwione ciemno. Samica za pomocą przednich odnóży rozgarnia sierść dostając się do skóry, którą rozcina żuwaczkami i szczêkami. Do wykonanej ranki wpuszcza trochę śliny mającej na celu zapobieżenie krzepnięciu krwi. Następnie wysysa krew, dzięki której zaczyna się rozwój jajników i w końcu wykszta³cenie jaj. Larwy bąkowatych albo są drapieżnikami albo saprofagami (żywią się szczątkami roślinnymi). Przebywają w przybrzeżnej strefie wodnych zbiorników, na bagnach, torfowiskach czy nawet w wilgotnej glebie. Ukłucia bąkowatych są bolesne i mogą powodować podrażnienia skóry. Przy masowym wystąpieniu są gro¼nymi pasożytami, gdyż oprócz tego, że stają się dręczycielami zwierząt hodowlanych przebywających na pastwiskach powodując ich ogólne os³abienie to jeszcze mogą przenosi zarazki chorób zakaźnych jak np. wąglika, tularemii, paraliżu dziecięcego oraz świdrowce i nicienie.