WIDOCZEK    BIESZCZADY     FAUNA     TATRY     GALERIE     CERKWIE     ROWER     SZELMA    PANORAMY    R. WIDOCZEK      BUDZIWOJSKA.PL

f o t o g a l e r i a

 

"Popłyniesz dalej z każdym dniem gdzieś, gdzie nic nie będzie już dziwić cię. "

Bieszczady Solina Tarnica Widoczek

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna

OSTATNI TAKI DZIEŃ
ŻMIJE (Viperinae)
G A D Y

BIESZCZADY:

FLORA (z łac. Flora - rzymska bogini kwiatów) - ogół gatunków roślin na określonym obszarze (np. flora Polski), w określonym biotopie (flora górska), określonej formacji roślinnej.
 
BUK - rodzaj drzew z rodziny bukowatych obejmujący 40 gatunków. Osiąga wysokość do 40 metrów. DREWNO -Twarde, o odcieniu od jasnego kremowego do różowego. Fałszywa twardziel koloru ciemno brązowego do czarnego występuje w części odziomkowej drzewa. LIŚCIE Sezonowe, faliście karbowane, mogą być ząbkowane lub całobrzegie, położone naprzemianlegle. Drewno: wykorzystywane do produkcji instrumentów muzycznych, parkietu, mebli giętych itp. Niegdyś używane na panewki w łożyskach ślizgowych. Trociny bukowe są rakotwórcze. Z nasion produkuje się olej. GATUNKI buk zwyczajny, buk wschodni , buk wielkolistny.
 
Jodła pospolita, jodła biała - gatunek drzew z rodziny sosnowatych. Jodła pospolita występuje w stanie dzikim w górach środkowej i południowej Europy. Nie rośnie w Skandynawii, Anglii i na Półwyspie Iberyjskim (z wyjątkiem Pirenejów). W Polsce przebiega naturalna granica jej północnego zasięgu, wzdłuż linii wyznaczonej przez Nową Sól, Ostrów Wlkp., Łódź, Lublin i Zamość. W kraju najokazalsze bory jodłowe rosną w Górach Świętokrzyskich (Puszcza jodłowa) i Karpatach, m.in. na Babiej Górze. W polskich Tatrach dorasta do 1400 m n.p.m., natomiast w Alpach i Pirenejach do 2000 m n.p.m..
 
Sosna zwyczajna, pospolita – gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny sosnowatych. Występuje powszechnie na terenach górskich Europy Północnej i Środkowej oraz Syberii Wschodniej. Jej zasięg rozciąga się od Wielkiej Brytanii i Hiszpanii na zachodzie po Serbię i Kaukaz na wschodzie, na północy sięgając krańców Półwyspu Skandynawskiego. W południowej i zachodniej Europie zasięg ten jest poprzerywany, natomiast w środkowej i wschodniej zwarty.
 
Świerk pospolity - gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Jest to jedyny gatunek świerka występujący naturalnie w Polsce. Rośnie głównie w północno-wschodniej części kraju, na południu Polski, w górach i na pogórzu. Nie występuje w sposób naturalny w centralnej Polsce. Zasięg tego gatunku rozciąga się na północy Europy od Norwegii do Rosji, występuje także w Alpach, Sudetach, Karpatach oraz na Bałkanach. 
 
Olsza szara - gatunek rośliny należący do rodziny brzozowatych. Drzewo lub duży krzew naturalnie występujący w całej Europie, Kaukazie i zachodniej Syberii. W Polsce pospolita na pogórzu sięgając po regiel dolny, rozprzestrzeniła się wzdłuż dolin rzek. Obecnie występuje często na całym niżu, rozpowszechniona w dużym stopniu przez leśników, przez których sadzona była w lasach na siedliskach łęgowych (też nieodróżniana od olszy czarnej). Ze względu na mniejsze wymagania wilgotnościowe, stosowana też jako gatunek podszytowy na siedliskach świeżych.
 

m i n i  galeria

 
Wierzba iwa (Salix caprea L.) – gatunek roślin z rodziny wierzbowatych, rodzimy dla Europy i północno-zachodniej Afryki. W Polsce gatunek pospolity na całym niżu i w górach aż po regiel górny.
 
Ciemiężyca zielona, ciemierzyca zielona, strzemieszyca (Veratrum lobelianum Bernh.) — gatunek byliny z rodziny melantkowatych (Melanthiaceae). Występuje w miejscach wilgotnych na całej półkuli północnej. Preferuje widne lasy, źródliska, brzegi potoków. W Polsce rośnie głównie w górach, w Sudetach i Karpatach. Roślina należy do silnie trujących. Bydło i owce instynktownie nie jedzą ciemiężycy. W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną.
 
 

Żmije (Viperinae) - podrodzina w obrębie rodziny żmijowatych, w podrzędzie węży. Do podrodziny tej należy 12 rodzajów i około 60 gatunków stosunkowo niewielkich 
 węży, o długości od kilkunastu do 200 centymetrów. W podrodzinie tej przeważa jajożyworodność, choć występują też gatunki jajorodne. Żmije zamieszkują różne środowiska i rejony geograficzne, również subarktyczny (żmija zygzakowata).

Co robić gdy ugryzie żmija ?

Zmija

Żmija

Najlepiej od razu skontaktować się z pogotowiem lub bezzwłocznie udać się do lekarza. Dobrze jest też zabezpieczyć jałowym opatrunkiem ranę, by nie doszło do zakażenia. Po ukąszeniu nie jest wskazane chodzenie (w przypadku rany nogi), ponieważ wówczas jad żmii szybciej się rozchodzi w organizmie, co prowadzi do szybszego osłabienia. Lekarze zabraniają stosowania leków na własną rękę.

Żmija zygzakowata (Vipera berusPOKARM  Głównym pokarmem żmij są małe ssaki owadożerne (ryjówki, krety) oraz gryzonie (myszowate, nornikowate). Poluje także na żaby, jaszczurki, pisklęta ptaków oraz owady (prostoskrzydłe, biegaczowate). Młode odżywiają się głównie owadami, ślimakami, dżdżownicami oraz młodymi płazami i jaszczurkami. ZACHOWANIE: Tryb życia dzienny. Chętnie przebywa pod kamieniami, krzewami lub wśród korzeni drzew. Najczęściej ucieka przed napastnikiem, atakuje w sytuacji, gdy jest osaczona. Najpierw jednak zazwyczaj głośno syczy, stosunkowo rzadko kąsa.

WYSTĘPOWANIE:  Żmija zygzakowata występuje na terenach od północno-zachodniej Francji po wschodnią Syberię i Sachalin. W Skandynawii przekracza koło podbiegunowe, a na południe sięga do Włoch i Azji Mniejszej. W Polsce występuje na całym obszarze, w kilku odmianach, z których najbardziej charakterystyczne są: jasna (szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem wzdłuż całego grzbietu) i czarna.

Żmija zygzakowata podlega ochronie prawnej.

Działanie jadu żmij

Zmija

Żmija


Jad żmii zygzakowatej jest mieszaniną kilku toksyn o różnorakim działaniu: uszkadzającym układ nerwowy, powodującym martwicę tkanek, zmniejszającym krzepliwość krwi, zmiany rytmu pracy serca. Po ukąszeniu na skórze poszkodowanego pozostają dwie charakterystyczne ranki. Ukąszenie jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i osób starszych. Jednakże nie stanowi śmiertelnego zagrożenia dla zdrowego dorosłego człowieka. Leczenie swoiste polega na podaniu antytoksyny końskiej.
Trzeba wiedzieć, że ślina kleszczy ma właściwości znieczulające i dlatego często nie czujemy ukąszenia. Kleszcz po przebiciu skóry wpuszcza jad, umiejscawia się pod skórą i może wysysać krew przez kilka dni zanim odpadnie. Warto więc po powrocie do domu obejrzeć dokładnie całe ciało i głowę.

 

Niebezpieczeństwo

Żmijowate - Viperidae posiadają najlepiej wyspecjalizowany aparat jadowy typu solenoglypha. Ruchome zęby jadowe, z wewnętrznym kanalikiem doprowadzającym jad do rany, stanowią poważne niebezpieczeństwo dla życia człowieka.

Zmija

Zachowanie i pożywienie

Żmija

Zmija

 

Zmija

Zachowanie i pożywienie.

    Żmije są zwierzętami nocnymi. Podczas dnia pozostają w ukryciu; czasem spotkać je można gdy wygrzewają aię w słońcu na pniu lub kamieniach. Ożywiają się o zmroku i zaczynają żerować. Atakują gryzonie, jaszczurki, czasem pisklęta ptaków gnieżdżących się na ziemi, żaby itp. Pokarm żmij jest bardzo zróżnicowany i w dużej mierze zależy od przewagi któregoś z gatunków pokarmowych na danym terenie, np. na łąkach gdzie występują susły i inne gryzonie, ich młode są głównym pokarmem żmiji nosorogiej, na obszarach gdzie przeważają, jaszczurki one są zasadniczym składnikiem pożywienia. Rozeznanie w rodzaju pobieranego pokarmu jest bardzo pomocne przy hodowli węży pochodzących z odłowu, ze względu na daleko czasem posuniętą, specjalizację pokarmową poszczególnych osobników. Przy odnajdywaniu śladu ofiary pomocą są właściwe dla Viperidae organy zwane - aparatem Jacobsona. Żmije nie atakują jeśli nie poczują się zagrożone. Zazwyczaj przy spotkaniu z człowiekiem błyskawicznie umykają. W sytuacji gdy żmije zmuszone są do obrony maga być agresywne. Zagrożone najczęściej zwijają się i z podniesioną głową czekają na rozwój wypadków. Atakują często nieprecyzyjnie i zawsze starają się ustąpić. Opowiadania o pogoni za człowiekiem itp. "bajki" nie zasługują na uwagę. Ciekawym obyczajem są tańce godowe, które obserwować można wczesną wiosną zarówno u żmiji zygzakowatej jak i nosorogiej. Oba gatanki żyją przeważnie pojedynczo, chociaż zwłaszcza u Vipera ammodytes nie jest to regułą. Na temat zachowania się żmij w ich naturalnym środowisku wiemy wciąż jeszcze niewiele.

.

 

Radio Widoczek - Bieszczadzkie Radio