W lalach 20. ub. stulecia na tym wzgórzu należącym do dóbr hr. Stanisława Potockiego rezydującego w Rymanowie, prowadzono wycinką lasu. Krążące wśród ludzi opowieści mówią o drwalu z dalekiej Huculszczyzny, który ścinał tu drzewa, nocując w szałasie . skleconym przez siebie z jodłowych gałęzi. Pewnej nocy przyśniła mu się piękna Pani w bieli, zstępująca ku niemu łagodnie. Coś z nim się stało. Serce jego wypełniły miłość i niespotykany dotąd pokój. Zauważyli to inni leśnicy, „Wykradli" mu słodką tajemnicę. Zaczęto opowiadać, że to Matka Boża we śnie przyszła do niego... Z biegiem czasu wszystko się uspokoiło. Ekipa drwali przeniosła się gdzie indziej. Szczęśliwiec jednak, wciąż pełen pokoju j radości, nawiedzał to miejsce, tak mu drogie!


Latem - to już lata 30. - wędrującego po tym wzgórzu kuracjusza z pobliskiego Sanatorium PKP ukąsiła żmija. Noga puchła... Najbliższy punkt ambulatoryjny w Sanoku - ok. 30 km... Znikąd pomocy... Znikąd? Nagle stanęła mu w oczach Pani w bieli z zasłyszanego kiedyś opowiadania. Matko Boska, ratuj! - zawołał z wiarą. Poczuł się ogarnięty Jej pokojem i dobrocią. Matko, Mamo... powtarzał. Opuchlizna zeszła z nogi. Pozostał tylko maleńki ślad po ukąszeniu. Pełen wdzięczności postawił na tym miejscu na niewysokim cokole figurę Niepokalanej, dziękując Jej za ocalenie.
W czasie II wojny światowej w pobliskim Klasztorze Sióstr Nazaretanek na wzgórzu Bircza Niemcy, którzy mieli tam swój patrol, przechwycili znacznej rangi akowca, starającego przedostać się na Węgry. Chodziło
0 wydobycie tajnych wiadomości, a potem - rozstrzelanie.
Przebywająca w klasztorze s. Bemadetta, przez miejscową
ludność zwana doktorką, dobrze mówiąca po niemiecku,
zdołała uprosić, by pozwolono nakarmić więźnia.
Ze względu na to, iż był to wieczór sylwestrowy
1 przygotowane już było noworoczne świętowanie (a żaden
z Niemców nie odważył się rozstrzelać więźnia na oczach
sióstr), odłożono egzekucję na dzień następny.


Więzień - z kajdankami na rękach i nogach - pozostał wśród ucztujących. Gdy owi głęboko posnęli, zdołał wydostać się na zewnątrz. Siostry, które jak w każdą Sylwestrową Noc modliły się w kaplicy, usłyszały delikatny brzdęk łańcucha. Tym gorliwszą stała się m o d l i t w a !
Na puszystym świeżym śniegu widniały krwawe ślady uciekiniera... Z ogromnym wysiłkiem doczołgał się do figury Matki Bożej, l tu - koniec śladów! Zdezorientowani przeciwnicy przez kilka dni poszukiwali go psy gończe do tego miejsca biegły za śladem - i koniec! Ktoś ukrył dalszy ślad! Po kilku miesiącach otrzymały siostry kartkę z Węgier: Żyję! Dziękuję Siostrom za wieczerzę!
Po zakończeniu wojny uratowany powrócił na ih miejsce, by podziękować Matce Najświętszej za ratunek. To Ona zatarła ślady, odebrała węch psom gończym Ukryty pod konarem pobliskiego drzewa  słyszałem obławę. Z ufnością wzywałem Jej pomocy - opowiadał z przejęciem. Odnowił figurkę Niepokalanej i umieścił na wyższym cokole.

powrót